Home
Wprowadzenie
Programy
Inne
 

Choroby powodowane przez grzyby z królestwa Fungi, gromady Ascomycota, rzędu incertae sedis, rodziny Hyponectriaceae


Słownik niezrozumiałych pojęć tutaj


Wprowadzenie

Grzyby z rodziny Hyponectriaceae czasami tworzą zredukowaną tkankę stromatyczną. Jest ona zwykle tarczowata i tworzona ponad owocnikiem lub skupieniem owocników. Perytecja są zanurzone lub wzniesione, zwykle cienkościenne i zaopatrzone w brodawkowate ujście wysłane peryfizami. Tkanka międzyworkowa jest złożona z wąskich lub szerokich, cienkościennych parafiz. Worki są cylindryczne, trwałe, cienkościenne i mają mały amyloidalny lub nieamyloidalny pierścień apikalny. Askospory są zmienne w kształcie. Są one hialinowe do jasnobrązowych, bez przegród lub z przegrodami poprzecznymi. Askospory czasami są grubościenne i otoczone śluzowatym płaszczem. Stadiami mitomorficznymi grzybów z rodziny Hyponectriaceae są grzyby strzępkowe. Przedstawiciele tej rodziny są saprotrofami lub nekrotrofami licznych roślin zielnych i drzew. Rodzina Hyponectriaceae prawdopodobnie jest spokrewniona z przedstawicielami rzędu Phyllachorales.

Spośród 135 gatunków z 17 rodzajów rodziny Hyponectriaceae jednym z najbardziej znaczących gospodarczo jest:

  • Monographella nivalis (st. mitomorficzne: Microdochium nivale), sprawca pleśni śniegowej zbóż i traw.

Siedliskiem Monographella nivalis (Microdochium nivale) jest gleba, korzenie, podstawa łodyg i kłosy.

Warunkami sprzyjającymi omawianemu patogenowi są wilgotne, chłodne i piaszczyste stanowiska.

Ochrona roślin przed Monographella nivalis (Microdochium nivale) obejmuje (1) uprawianie odmian odpornych, (2) zmianowanie z roślinami nie gospodarzami, (3) niszczenie porażonych organów roślin, (4) unikanie stanowisk wilgotnych, chłodnych i piaszczystych, (5) używanie materiału rozmnożeniowego wolnego od patogenów, (6) unikanie gęstych siewów, (7) stosowanie zwiększonych dawek nawozów fosforowych i potasowych oraz (8) zaprawianie nasion i opryskiwanie roślin fungicydami zawierającymi fludikosonil, fuberidazol, imazalil, karbendazym, fenpiklonil, octan guazatyny, triadimefon, triadimenol oraz tiuram.


Cel ćwiczenia

1.
Poznanie objawów pleśni śniegowej.
2.
Poznanie morfologii Microdochium nivale.

Materiał

Atlasy chorób zbóż. Materiał zielnikowy z objawami pleśni śniegowej. Kultury Microdochium nivale.


Ćwiczenie

1.
Na podstawie atlasu chorób zbóż i roślin porażonych przez Microdochium nivale, zilustruj i opisz objawy pleśni śniegowej. W przygotowanym opisie diagnostycznym uzasadnij etymologię nazwy "pleśń śniegowa".
2.
Opisz cechy makroskopowe kultury Microdochium nivale obserwowanej okiem nie uzbrojonym i pod mikroskopem stereoskopowym. Zwróć uwagę na kolor i zwartość grzybni, jej wysokość, sposób rozgałęziania się oraz zabarwienie rewersu (grzybni i podłoża dolnej strony kultury). Czy w kulturze są obecne sporodochia?
3.
Sporządź preparat mikroskopowy Microdochium nivale. Narysuj i opisz cechy morfologiczne widzianych trzonków konidialnych oraz mitospor. Zwróć uwagę na charakterystyczny sierpowaty kształt makromitospor (makrokonidiów). Czy Microdochium nivale tworzy mikromitospory (mikrokonidia) i chlamidospory?

Pytania

1.
Co umożliwia Microdochium nivale wywoływanie pleśni śniegowej zbóż?
2.
Opracuj program zapobiegania i zwalczania pleśni śniegowej zbóż. W programie wyodrębnij metody niechemiczne i chemiczne. Podaj nazwy użytkowe i chemiczne oraz dawki i terminy stosowania zaproponowanych fungicydów.